امروز من ۵۷

دلم نمیخواد غر بزنم ولی واقعا یه طوراییم داره میشه اصلا حالم خوب نیست حواسم پرته همه دنیارو میخوام تار به تار, پود به پود, ذره به ذره دنبال نشانه هات بگردم هر چی که فقط حتی شده یه ذره از تورو داشته باشه امروز نشستم ساعتها وبلاگاتو نگاه کردم گاه لبخند زدم گاه غرق اشک شدم گاه با پروانه ها و باغ شکوفه ات غرق شادمانی شدم گاه برای اینکه قدرم را ندانستی پر از درد
بعضی وقتها دیوانه وار کار دانشجویی دوران ارشدتو ریز به ریز میخونم عادت داری کامنت داخل متن بزاری به رنگ قرمز, برای منم کامنت گذاشته بودی, حتی وقتی حرفای علمیتم میخونم بازم دلم بهش خوشه چقدر ارزش پول خوندم چندبار خوندم خط به خط,کلمه به کلمه, نقطه به نقطه

چقدر دلم برات تنگ شده