امروز من

پر از لبخند حضورت با توکل به خدای رحمان از خونه اومدم بیرون همینطور داشتم ایت الکرسی زمزمه میکردم متوجه عبور مردی از کنارم شدم مثل همیشه سرمو بلند نکردم نگاه کنم ولی متوجه شدم لباسش پیراهن مردانه نخودی رنگی بود با شلوار پارچه ای و این در نظر من یعنی اون لزوما از مردای سوسول خیابون نیست همینطور بدون اینکه مسیرمو عوض کنم از کنارش گذشتم و یکدفعه خدا شاهده ایه قرانی که زمزمه میکردم گم کردم مرد بیشرف یکحرفهایی زد و رد شد که دیگه ماتم برده بود حتی متوجه ماشینی که برام بوق میزد هم نشدم اونقدر وقیح بود که تا مسافتها پشت سرم فریاد میزد و باز به من گوشزد شد که یک مرد تا چه اندازه میتونه بی حیا باشه
البته زنها هم همین قابلیتو میتونن داشته باشن
واقعا حس بدی دارم