امروز من

اولش باور نکردم بازم بگی برگرد منتظرتم دیگه اذیتت نمیکنم ترکت نمیکنم قول میدم مثل بچه ادم با هم رفاقت کنیم دوستای خوبی باشیم تو زندگی هم به هم کمک کنیم صبح با میلی از خواب بیدار شدم با اینکه یه عالمه حرفای قشنگ گفته بودی
حال و احوالم تعریف نداره دارم مدام به خودم میگم صبور باش همه چیز درست میشه شاکر باش خدا همیشه کنارته و اینطوری خودمو اروم میکنم
خلاصه دیگه به حرفات به قولات اعتمادی ندارم نه اینکه به تو اعتماد ندارما بلکه دیگه به خوابی که تو توش باشیو اینحرفارو بگی اعتمادی ندارم میدونی چندبار اومدی اینحرفارو بهم گفتی و رفتی و هیچی عوض نشده فقط امید الکی, اما اینبار انگار فرق داره رفتم به صفحه ها تو هر دوش بودی شایدم اینبار با بقیه فرق کنه چه میدونم