امروز من

بی نهایت سردرد دارم البته با این اوضاعو احوالی که دارم سرم درد نکنه جای تعجبه
وقتی زندگیت به یه نقطه ای میرسه که وادارت میکنه بلاخره بپذیری که دوره دیگه ای از زندگیت در تنهایی مطلق اغاز شده نباید مقاومت کنی باید بپذیریش چون این دوره خیلی وقته شروع شده و تو داشتی مدام دست و پا میزدی که باورش نکنی
باورش کن و با اوضاعو احوالت نجنگ سعی نکن ازش فرار کنی این سرنوشت تو هستش این شوربختی سهمیه تو هستش بپذیرش و باهاش کنار بیا
میدونی چیه دردم اینه اصلا من پذیرفتم اره پذیرفتم این سرنوشتمو و اومدمو با تنهاییهاشم ساختم اما چی برای دلم باقی مونده که لاقل با خاطراتش صبحو شب کنم و شبو پنجه در برگ برگش فرو کنم و شبهامو باهاش صبح کنم حالا با چی با کی قدمهامو قسمت کنم