نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد |
|
عالم پیر دگرباره جوان خواهد شد |
ارغوان جام عقیقی به سمن خواهد داد |
|
چشم نرگس به شقایق نگران خواهد شد |
این تطاول که کشید از غم هجران بلبل |
|
تا سراپرده گل نعره زنان خواهد شد |
گر ز مسجد به خرابات شدم خرده مگیر |
|
مجلس وعظ دراز است و زمان خواهد شد |
ای دل ار عشرت امروز به فردا فکنی |
|
مایه نقد بقا را که ضمان خواهد شد |
ماه شعبان منه از دست قدح کاین خورشید |
|
از نظر تا شب عید رمضان خواهد شد |
گل عزیز است غنیمت شمریدش صحبت |
|
که به باغ آمد از این راه و از آن خواهد شد |
مطربا مجلس انس است غزل خوان و سرود |
|
چند گویی که چنین رفت و چنان خواهد شد |
حافظ از بهر تو آمد سوی اقلیم وجود |
|
قدمی نه به وداعش که روان خواهد شد |