انگار زمزمه امروزم این دو بیت جناب شهریار هستش

وه که با این عمرهای کوته بی اعتبار، اینهمه غافل شدن از چون منی شیدا چرا در خزان هجر گل ای بلبل طبع حزین، خامشی شرط وفاداری بود غوغا چرا      

واقعنها، اینهمه غافل شدن از چون منی شیدا، چرااااا؟!

امان از اسباب کشی

اصلا یک حال داغونی دارم که نگو، تمام دردهام با هم برگشتن مخصوصا عوارض بیماری گذشته ام، دارم سعی میکنم خودمو سرپا نگهدارم به محض اینکه بپذیرم اوضاع وخیمه، صاف راهی بیمارستان هستمو یه هفته بستری، شک نکن، امروز قالی و موکت رو قالیشویی میاره بندازم بقیه وسایل رو بچینم، اقا پسر خیلی رو مغزم مانور میده، مدام میگه خسته شدم زودتر تمومش کنیم زودتر خونه رو بچینم، هر چی میگم اوضاعم ردیف نیست مدام میگه من کمکت میکنم، یکی نیست بگه فسقلی تو زورت کجا بود وسیله جابجا کنی منم از کمر نابود شدم بزار یه کم استراحت کنیم به خرجش نمیره، خلاصه اینکه ما به شدت هنوز درگیر جابجایی وسایل هستیم، دیشب با کمال کم لطفی نبودی، حتما سرت به خانواده گرم بوده، اما صبح برای نماز پا شدی افرین پسر خوب، دیدن حضورت برام دنیایی شده، همینکه سلامتی، هستی و کنار خانوادت شادی برام دنیایی ارزش داره، مراقب خودت، همسرت و گل پسرت باش، چه روزهایی داشتیم که گذشتند و فقط داغ خاطره هایش بر قلب و حسرتش بر دیدگانم ماند، مراقب خودت باش مرد مهربان رویاهایم💕

😀🙋🙋🙋

سحرخیز باش تا کامروا شوی، بعد این وسطا منم از دیدن حضورت ذوووووق کنم، والاع، دیگه چیزی جز این ازت برام نمونده که

دورت بگردم اینقده سحرخیزی

😊💕💕💕

حسرت داشتن یک ثانیه ات

امروز انقدر دلم برایت تنگ شده بود که مدام یادت کردمو بغض در گلویم خفه شد و اشک در عمق چشمانم به گل نشست، نمیدانی وقتی یاد تک تک لحظه هایی که داشتمت می افتم دلم میخواهد برای همیشه بخوابم و دیگر بیدار نشوم مرد مهربان رویاهایم، یاد حرفهایت، یاد لهجه شیرینت، یاد صدایت، یاد نوشته هایت، یاد مهربانیهایی که منکرش شدی، یاد نگاهت و یاد ناجی و سفارشهایش، نمیدانی چقدر حسرت در دلم فریاد میکند، نمیدانی