به یاد دوران شاعرانگی

از من ای هستی من, دور مشو
می من مستی من, دور مشو

رشته عمر منی جان منی
عشق من, دین من, ایمان منی

تار و پود دل بیمار توئی
خواب و بیداری و پندار توئی

گرچه همچون خم می در جوشم
خون دل می خورم و خاموشم

رشته ی مهر تو شد زنجیرم
گر جدا از تو شوم میمیرم

پس مرا یکه و تنها مگذار
مست و افتاده و از پا مگذار

یادش بخیر
عاشقانگی هایم