امروز من

خیلی بی تاب بودم رفتم به وبلاگت و اول شعر ابتهاج را مرور کردم و با خودم گفتم دروغ گفتی انوقت نگاهی به دلنوشته همسرت انداختم و گفتم اره این حرف درسته اینه که باید باشه اینه که تو حقشی اینه که عاشقشی اینه که سهمته اینه که مادر بچته اینه که همسر مهربونته اره اینه من کی ام هیچی
هیچی
هیچی
هیچی
اروم باش اینروزها هم میگذره خیلی زود میگذره و میرسیم به سالهای بعد و دلتنگیهای سالهای بعد و اشکهای سالهای بعد