رادیولوژی

چقدر عنوان انتخاب کردن برای پستهای مطلب سختم شده اصلا نمیخوام فکر کنم دیگه این موارد برام کوچکترین اهمیتی ندارن، بگذریم، امروز صبح با آقا پسر رفتیم رادیولوژی راد در بلوار کشاورز و عکس سرتاسری کمرشو با درجه های انحرافشو گرفتیم، وقتی جوابش رو دیدم انگار دنیا دور سرم میچرخید سعی کردم جلوش خودمو نبازم معدم همینجور درد عصبی داشت و گفتم خوب بریم خونه، نگاهم کرد و گفت نمیخوای بدی خودم بخونم؟! و ادامه داد البته با رنگ پریده ات معلومه اوضاع جالبی نیست!

نگاهش کردم گفتم نه خیلی هم بد نیست بیا خودت بخون دیگه بچه نیستی بهت بگم جوابش انگلیسی هست نمیتونیم بخونیمش و تو هم کودکانه بپذیریش، البته که از ده سالگیت به بعد نتونستم ریپورتهارو ازت مخفی کنم و انگلیسیت خوب بود و متوجه میشدی، دستاشو گرفتم تو دستمو گفتم ببین منو تو خیلی باید محکم باشیم و تصمیمات جدی بگیریم دلم میخواد اونقدر دقیق تصمیم بگیریم که هیچوقت بهش فکر میکنیم نگیم ای کاش!!!

گفت آره تو همیشه از پشیمونی بیزاری، اما بارها هم بهش برخوردی، گفتم متاسفانه آره اما تلاشمو کردم که کمترین ای کاشهارو تو زندگسم داشته باشم مگه اینکه مال اون وقتایی بوده باشه که بین بد و بدتر مجبور به انتخاب شدم

قدم زنان و آرام رفتیم سمت ماشین و سوار شدیم تمام راه اشکامو قورت دادم و جلوش خم به ابرو نیاوردم تو راه گفت میشه بریم آموزشگاه رانندگی ثبت نام کنم، پرسشگر نگاهش کردم که الان وقتشه؟! گفت دلم میخواد حس کنم زندگی عادیه، گفتم باشه موافقم

رفتیم نزدیکترین آموزشگاه ثبت نام کردیم و در مسیر برگشت به خانه رفتیم پیشخوان دولت و من کارهای احراز هویت سجام و کارگزاری آگاه رو انجام دادم تو فکرم هست که برای پول عمل جراحیش وارد بورس معاملاتی بشم و پس اندازمو اونجا سرمایه گذاری کنم خوب باید حواسمو جمع کنم تا این پنجاه میلیونو از دست ندم بلکه اونو تقریبا ده برابر کنم، اصلا شدنی نیست اما میشه آرزوش کرد، نزدیک به ده مهره ستون فقراتش نیاز به پلاتین داره، یکیشو پنج سال پیش که خیلی اوضاعش خراب بود میخواستیم عمل کنیم گفتن پنجاه میلیون الان حتما صد تومن شده و این ده برابر هم کفاف نمیده

واقعا کجا داره میره این زندگی های نافرجام ما